Surfen, met zijn opwindende adrenalinestoot en verbondenheid met de natuur, is een passie die velen boeit. Toch kan de sensatie van het vangen van de perfecte golf voor ouders vaak overschaduwd worden door een knagend schuldgevoel. Waarom voelen moeders en vaders zich schuldig als ze hun kinderen achterlaten om te gaan surfen? In deze blogpost duiken we in dit complexe emotionele terrein, onderzoeken we de redenen achter het schuldgevoel van ouders en hoe we hiermee om kunnen gaan.

1. De mythe van de perfecte ouder

In de huidige maatschappij wordt er een enorme druk op ouders uitgeoefend om 'perfect' te zijn. Deze mythe bestendigt het idee dat ouders prioriteit moeten geven aan hun kinderen, 24/7. Als u om welke reden dan ook uw kind in de steek laat, kan dit gevoelens van ontoereikendheid oproepen, alsof u op de een of andere manier tekortschiet in uw ouderlijke plichten. Maar het is essentieel om te onthouden dat niemand altijd een perfecte ouder kan zijn, en tijd voor jezelf nemen is geen verwaarlozing; het is zelfzorg.

2. Angst om iets te missen (FOMO)

Ouders ervaren FOMO vaak, niet voor feestjes en sociale evenementen, maar voor de mijlpalen en momenten van hun kinderen. Het kan hartverscheurend zijn om de eerste stapjes van een kind, een recital of zelfs een simpele glimlach te missen. Ouders kunnen zich schuldig voelen omdat hun passie voor surfen ervoor zorgt dat ze deze kostbare momenten missen. Het is echter van cruciaal belang om een ​​evenwicht te vinden tussen het koesteren van uw persoonlijke interesses en het aanwezig zijn voor uw kinderen.

3. Maatschappelijke verwachtingen

De samenleving heeft de neiging traditionele genderrollen te versterken, waarbij moeders vaak de dupe worden van de maatschappelijke druk om voortdurend aanwezig te zijn voor hun kinderen. Ook vaders kunnen te maken krijgen met kritiek omdat ze hun hobby's beoefenen terwijl ze eigenlijk 'aan het werk' zouden moeten zijn. Deze maatschappelijke verwachtingen kunnen bijdragen aan het schuldgevoel dat ouders voelen als ze ervoor kiezen om te gaan surfen, omdat dit in tegenspraak lijkt te zijn met de traditionele rol van een verzorger.

4. Gebrek aan kwaliteit 'Me Time'

Ouders, vooral nieuwe ouders, merken vaak dat ze hun persoonlijke tijd opofferen voor hun kinderen. Surfen, of welke andere hobby dan ook, kan een waardevolle manier worden om op te laden en het mentale en emotionele welzijn te behouden. Het is essentieel voor ouders om te erkennen dat het zorgen voor hun eigen mentale en emotionele gezondheid uiteindelijk ten goede komt aan hun kinderen, doordat ze gelukkiger, geduldiger en meer aanwezige verzorgers worden.

5. Ouderlijk schuldgevoel overwinnen

A. Communiceren: Praat met uw partner, familie of vrienden over uw passie voor surfen en hoe belangrijk het is om er tijd voor te vinden. Het opzetten van een ondersteuningssysteem kan je schuldgevoel verlichten en je helpen tijd te vinden voor je hobby.

B. Plan 'Me Time': Plan tijd voor uzelf, net zoals u doktersafspraken en speelafspraken plant. Dit zorgt ervoor dat je niet alleen wacht op een geschikt moment, maar actief tijd maakt voor je passie.

C. Kwaliteit boven kwantiteit: Het is niet de hoeveelheid tijd die u met uw kinderen doorbrengt, maar de kwaliteit van die tijd die het belangrijkst is. Als je bij hen bent, wees dan volledig aanwezig.

D. Zelfcompassie: onthoud dat je maar een mens bent. Schuldgevoel is een natuurlijke emotie, maar zou uw beslissingen niet moeten beheersen. Wees lief voor jezelf en geef prioriteit aan zelfzorg.

Het schuldgevoel dat ouders voelen als ze hun kinderen achterlaten om te gaan surfen, is een complex samenspel van maatschappelijke verwachtingen, persoonlijke druk en de immense liefde die ze voor hun kinderen hebben. Het is echter essentieel om te begrijpen dat tijd voor jezelf nemen, passies nastreven en een gevoel van eigenwaarde behouden niet egoïstisch is, maar een noodzakelijk onderdeel van het zijn van een gelukkige en veelzijdige ouder. Door een evenwicht te vinden tussen uw interesses en uw verantwoordelijkheden, kunt u meevaren op de golven van ouderlijke schuldgevoelens en zonder voorbehoud genieten van de sensatie van surfen.